de kettingschallebijter

 's Avonds werp ik mijn kledingstukken op een stapel om ze de volgende ochtend zo weer aan te trekken. Gaat altijd goed....tot deze ochtend...Gelukkig was ik écht wakker en ontdekte ik een groot, veelpotig beest op mijn berg kleding. Ondanks dat hij op zijn rug lag, dacht ik toch nog enig leven er in te kunnen ontdekken......!

In de kou (en mijn bijna blootje) eerst mijn mobiel gehaald voor een identificatiefoto. Daarna met hulp van Ed het beest in een bakkie, nog een foto en daarna, huppakee, de tuin in.

Ik heb het niet zo op dit soort creaties en deze ochtend heb ik mijn kleding zó goed  bekeken voor ik iets aantrok want stel dat hij met een vriendje was gekomen....!!!!AAAAH😨

Volgens de identificatie-app is het een kettingschallebijter......echt nog nooit van gehoord maar ze schijnen veelvuldig voor te komen. Het enige wat dit exemplaar anders maakt dan bij de omschrijving op de Nederlandse site is de grootte: deze had toch wel een lengte van 4 cm!

De kettingschallebijter (Carabus granulatus) is een kever uit de familie loopkevers.

De kevers hebben die curieuze naam te danken aan een verbastering van scalbote, dat afgeleid is van het Franse escarbot (“kever”). Zowel de larven als de volwassen kevers zijn felle rovers.
De kettingschallebijter leeft in gebieden met een strooisellaag waarin hij zijn prooien vindt, en wordt aangetroffen in graslanden, bossen en soms in tuinen. Deze snelle jager is 's nachts actief en kan overdag gevonden worden onder stenen en houtblokken. De kettingschallebijter is een van de weinige soorten uit het geslacht Carabus die kunnen vliegen; de meeste andere schallebijters hebben slechts rudimentaire vleugels.
Het voedsel bestaat vooral uit wormen en slakken. De kever zoekt zijn prooidieren al rennend en knipt ze vervolgens in stukjes met zijn kaken. De van uitsteeksels voorziene larve jaagt eveneens voornamelijk op weekdieren. Omdat de larve veel minder mobiel is blijft deze vaak rond dezelfde plant of struik.
De kleur is variabel. Meestal is deze donkerbruin tot zwart, maar ook oranjerode, groene en zwarte exemplaren komen voor. De lengte is ongeveer 15 tot 23 millimeter. Kenmerkend voor de soort is de afwisseling op de dekschilden van rechte lengtegroeven en kettingachtige groeven van kleine bultjes. De sprieten hebben ongeveer de helft van de lichaamslengte.

Ed's speeltuin

Om aan de trap naar de kelder te werken moest ik een oeroude vloer openbreken. 

De vloertegels van vroeger waren hier precies een meter bij een meter en ruim 30cm dik! 

Ff bedenken hoe zwaar die zijn; stel het zou beton zijn, dat is 2400kg per kubieke meter dus dan zou deze tegel 800kg wegen!!

Zelf noem ik dit Portugees hardsteen ff minder massief dan beton maar deze tegel was zeker ergens tussen de 600 en 700 kg! 

Zó knap hoe de mensen deze vloer vroeger gelegd hebben, alle tegels recht uitgehakt in Portugal, daarna getransporteerd en prachtig waterpas in de voormalige keuken gelegd, ongelooflijk!! 

Eerst de tegel uit de vloer en toen richting de deur want Petra wilde er graag een tafel van zien....u vraagt wij draaien😉.

Natuurlijk een heerlijke uitdaging met mijn palo (steekstang) en de kettingtakel. 

Peet noemt dat Ed's speeltuin 😜! 

Uiteindelijk na een halve dag schuiven en trekken ligt de tegel op drie stenen buiten en is weer een project geklaard!!

Zo'n mooie steen steen verdient wat aandacht!

tropisch Galicië??????

'onze rijkdom in tropisch Galicië'.....? Hoe hebben we deze titel ooit kunnen bedenken voor ons blog?!!!!

Rijkdom? Ja, daar sta ik nog volledig achter maar tropisch???

We hebben benaming dat het hier tropisch zou zijn niet eens zelf verzonnen en op dit moment zou ik de bedenkers hiervan vol onbegrip aankijken!!

Vanaf half oktober is het begonnen met regenen. Zo her en der een droge dag ertussen maar dat stelde niet veel voor, vandaar ook ons uitstapje naar zuid-Portugal.

Maar de laatste een paar weken is het hier koud, gewoonweg KOUD! 

We staan 's ochtends op met een temperatuur van 5 graden binnen op thermometer in de keuken.

Nou, eigenlijk staat Ed als eerste op en doet een goede poging om de kachel lekker brandend te krijgen. Op het moment dat ik denk dat de fik er goed in zit, zet ik pas mijn voeten naast het bed😁. 

een koude 5 graden........

Eerst in de bijkeuken de klamme, vochtige, koude kleren aantrekken en dan naar het 'verwarmde' vertrek.......

Hmmmm.....echt aangenaam is het er bijna nooit. Maar ja, er is ook nog niets geïsoleerd, we moeten eerst nog een nieuw dak en als de kachel al wíl branden wordt het nog niet veel warmer dan 12 graden in de keuken dus...

Het is nu alleen prettig in huis wanneer de zon mee helpt. Dan is het gelijk buiten ook heerlijk want de zon heeft hier veel meer kracht dan in Nederland🌞

het is pas echt koud als je probeert met z'n vieren in een mandje te slapen😹

Het hakt er wel een beetje in, moeilijk om de positieve instelling te bewaren als je eigenlijk geen enkel plekje kunt vinden waar het prettig vertoeven is........

Regen, droge kou, regen, droge kou....☔☔

We werken op het moment veel binnen, Ed aan een project in de kelder en ik in het appartement.....

Maar we blijven hopen op een glimp van de zon zodat we weer even van het buitenleven kunnen genieten.....

...en als er dan een zonnig moment is moet je het er even van nemen😊