Waar komen jullie toch vandaan?

We weten dat ons huis nogal vochtig is en dat weten de slakken uit de wijde omgeving ook!!

Óveral in de keuken en de badkamer komen we ze tegen!

En dat terwijl wij eigenlijk denken dat de gaten en gleuven in ons huis niet groot genoeg kunnen zijn om met een eigen huis door heen te kunnen.....maar blijkbaar toch wel 😄😅

op het wastafelonderstel...

langs het raam...

 

op het aanrecht...

langs de schouw...

boven het raam...

op de muur...

bij de gedroogde kruiden

op de schrootjes...

onder het raam...!

Nu wachten we op het voorjaar en de zomer, dan zal hun eigen huisje weer warm genoeg zijn en kunnen de slakken weer buiten gaan wonen🐌🐌🐌🐌🐌🐌!

Een compostbak!

Ook hier in Galicië probeert men een iets meer verantwoorde manier van leven te introduceren. Dus bij de supermarkt wordt nu gevraagd; "Necesitas una bolsa?", waarop "Si" het gebruikelijke antwoord is en onze "No, gracias" altijd wat verwarring schopt😉.

Iedere spanjaard verlaat hier de supermarkt met armen vol plastic draagtassen. 

Bij ons boven aan de straat, staat één grote afvalbak waar alles in gekieperd mag worden en die iedere maandag geleegd wordt. Beneden in Arbo kunnen we wel gescheiden inleveren en omdat we toch voor ieder wissewasje naar Arbo moeten, houden wij de boel hier gescheiden en brengen het zelf naar de aparte containers.

Nu is er vanuit de provincie een actie, "U kunt gratis een groenbak komen ophalen om zelf compost te kunnen maken!!" Superleuk gaan we doen!! 👍

Eerst is er een informatieavond! 

In een theaterzaal zitten al wat oude kale knikkebollen en wij sluiten ons bescheiden achter aan. Een vlotte jongedame komt in even vlot Galicisch op het podium zonder microfoon een speech geven. Hier en daar verstaan we een woord en na een uur krijgen we een magneetsticker voor op de koelkast en kunnen we naar huis....?? Gelukkig komen we bij de uitgang een bekende tegen en die vertelt ons dat we onszelf nu eerst op een lijst moeten laten zetten op het gemeentehuis. Nou, dat doen we dan ook maar gelijk de volgende dag.

Op 3 december 2023 melden we ons bij het juiste loket, mijn NIE (soort van Spaans belastingnummer) en andere papieren mee en jawel, we krijgen een aanvraagformulier Composteiro en we worden op een lijst gezet. 

De volgende dag was Punto Limpio open dus in ons enthousiasme zijn we er maar gelijk  naar toe gegaan voor onze compostbak🎉🎊🎈.

Maar nee, ondanks dat de aardige dame, die ons daar altijd helpt, stapels compostbakken had klaarstaan, mocht ze deze niet uitgeven... ook niet met ons aanvraagformulier. Nee, wij moesten wachten totdat wij door de gemeente gebeld werden en waarop zijzelf dan ook nog eens gebeld zou worden door de gemeente voor de reconfirmatie, die dan aan haar onze naam door zou geven waarop wij dan het  met ons aanvraagformulier kunnen rereconfirmeren en daarop de bak kunnen mee krijgen......ach tuurlijk, duidelijk...😦

Kijk 's, daar staan ze te wachten!

Begin februari, onze aanvraag was al 2 maanden geleden officieel ingediend maar nog steeds niets gehoord, terwijl er bij Punto Limpio stapels compostbakken klaar staan....? Nog maar weer ff navragen op het stadhuis. De dame had het eigenlijk te druk voor ons maar ze kon mij nog net uitleggen dat haar lijst nog niet vol was. Er was dus een intekenlijst voor 50 aanvragers en die moest eerst vol. Een kennis van ons had al een compostbak van een eerdere ronde en vertelde mij dat het bij haar zeker 4 maanden geduurd had...

 

Laatste dag van februari, mijn telefoon ging in de auto dus Petra nam op, ene Victor?? U kunt uw compostbak komen ophalen om woensdag om 11.30 uur bij Punto Limpio!! Wauw!!

Die ochtend hadden we elders nog wat andere boodschappen te doem maar klokslag 11.30 uur (we blijven Hollanders😉)stonden we keurig op tijd bij Punto Limpio voor onze bak. We moesten even wachten, toen was er nog iemand voor ons, maar ff voor 12 kregen we de felbegeerde bak toegeschoven, nog ff handtekening en we hadden hem!! 

Op de online Arbosite hadden we gezien dat iemand van de gemeente de bakken uitreikte waarna deze man met de gelukkige compostbakbezitter op de foto ging. Wij hadden gehoopt dat dit ook ons zou gebeuren en we als volledige Arboburgers erkent zouden worden maar helaas, geen gemeentelijke medewerker gezien. Echter de daarop volgende dag zagen we online dat we nét te vroeg waren geweest want de mensen ná ons stonden wel op de site!   

We kregen er een handleiding in het Galicisch bij😆

Eindelijk de compostbak in os bezit, maar wat onhandig dat er geen opening inzit voor het verwijderen van de compost, niet logisch!

Dan verzinnen we er zelf wel wat op. Met een beetje kunst- en zaagwerk hebben we het opgelost en er wat bruikbaars van gemaakt, helemaal tevreden😀

deurtje open....

deurtje dicht 👌

Uiteindelijk toch een beetje te snel geoordeeld want op internet ontdekten we dat de composteiro eenvoudig geopend kan worden door een stok uit één van de hoeken te trekken, hahaha😂

Het bovenbos

Ons huis staat halverwege een heuvel met een prachtig uitzicht richting Portugal.

Als we kijken naar de andere kant, is de heuvel daar gevuld met vooral dennenbomen. Dit is de plek waar we afgelopen najaar onze paddenstoelen vonden, lengua de vacas en de cantharellen. Er lopen wat onduidelijke paadjes door en het is een veilige haven voor de wilde dieren die hier leven. Vogels genoeg, reptielen hebben we er gezien, de jabalíes (wilde zwijnen) hebben daar hun paadjes en ook hebben we de uitgang van een hol gezien waar zeer waarschijnlijk een das zich schuil houdt......!

 

Dit was zo tot ergens in januari. Er kwamen mannen in werkkleding met motorkettingzagen, tractoren met aanhangers, werkwagens met grijparmen😱!

Een week of 4 zijn ze druk bezig geweest om een heel groot gedeelte van het bos te kappen en het hout af te voeren! Alle dennenbomen werden gerooid en alleen een handjevol loofbomen bleven staan, die mogen behalve eucalyptussen niet gekapt worden.

Bij het vellen van de laatste, grootste dennenboom heb ik zelfs een traantje gelaten, ons mooie bos helemaal weg, niets meer van over...

Hier zijn ze halverwege de kaalslag....

😭

Voor de reden van de kap zijn twee versies: de eerste is dat er een soort opening moet zijn voor wanneer er bosbrand ontstaat en het vuur niet kan overslaan en de tweede versie is dat El Monte (een soort vereniging die het heeft te zeggen over de bergen) de kas gespekt moest hebben en op deze manier weer geld in het laadje zou krijgen.

Vanaf de bovenkant kijk je nu over een kale vlakte naar ons huis. De structuur van het terrein is nu zichtbaar. De weggetjes die er onzichtbaar doorheen liepen, blijken brede paden voor voertuigen te zijn. De grotere keien zijn ook zichtbaar geworden en dat is dan wel weer mooi. 

Maar we geven ons niet gewonnen!!! Waar zij bomen hebben omgezaagd, planten wij eikenboompjes waarvan we er in onze eigen tuin meer dan genoeg hebben staan. We poten walnoten en gaan er zelf weer een groene oase van proberen te maken😁 En weet je wat nou het leukste is, ze mogen alleen naaldbomen en eucalyptussen omzagen, dus dan blijven onze bomen in het vervolg staan!