insecten rondom ons huis: de bloemkrabspin

Soms loop de je door de tuin en zie je vanuit je ooghoek iets aan een bloem dat afwijkt.

Zoals in dit geval......

Op een soort wilde peen zit een spinnetje dat voorpoten heeft alsof het een krabje is en vandaar dus ook de naam: de bloemkrabspin.

Bloemkrabspinnen zijn dodelijk, maar niet voor ons: ze verbergen zich in bloemen en wachten tot er bijen, vliegen of andere grote insecten nectar of stuifmeel komen verzamelen.

Een goede camouflage is het halve werk. Bloemkrabspinnen zijn vaak geel en gaan dan ook in gele of oranje bloemen zitten. Van dopheide houden ze ook, ze zijn er dan ook in paars, wit, of roze. Bijen hebben best goede ogen, maar zij letten vooral op de ultraviolette stempels op nectarrijke bloemen en zien een krabspin dus vaak pas als het al te laat is.

Zelfs voor mensenogen zijn de spinnetjes lastig te ontdekken, tenzij ze bewegen en daarmee hun camouflage breken. Bewegen doen krabspinnen dan ook niet veel, behalve om vliegensvlug toe te slaan of om weg te kruipen voor een roofdier. Ze jagen overdag en behoren tot die spinnen die geen web maken. Grote, weerbarstige prooien bijten ze dood met een beet in de ‘nek’.

Flinke klus
Er zijn een paar duizend krabspinnen beschreven en de naam is goed gekozen. Hun achterlijf is breed en plat en ze wandelen veel zijwaarts. De voorste twee paar van hun acht poten zijn langer en ontwikkeld tot grijppoten. Intussen houden ze zich met hun achterste twee paar looppoten goed vast aan de bloem, zo kukelen ze er tijdens een aanval niet met prooi en al vanaf. Want zonder web een bij of dikke vlieg in bedwang houden, dát is een flinke klus.

Zoetekauw
Spinnen zijn echte vleeseters, maar bloemkrabspinnen blijken ook weleens van stuifmeel en zelfs nectar te snoepen; dat geldt met name voor de jonge spinnetjes die
net uit hun eitjes komen gekropen. Ze hebben niet veel reserve en als het een periode slecht weer is kunnen er minder insecten zijn die op hun bloemen afkomen. Wat een slimme - en voor een spin wat ongewone - overlevingsstrategie!

Met dank aan Freek Vonk

Tussenklussen: de badkuip

Hier in de omgeving hebben we verschillende opties om te gaan zwemmen.
Er zijn bijvoorbeeld verschillende waterbassins waar we een frisse dompeling kunnen maken. Onder aan ons land staat een klein bassin onder de bomen en de andere kant op, richting de waterval staat een hele grote. Deze hebben we een tijdje geleden helemaal schoongemaakt want hij lag na een lange winterperiode flink vol met takken en zand (én een levende kikker en een dooie muis😉).

Hier komt het bergwater binnenstromen.

Nu is het nog een zanderige bende..

Alles door het kleine luikje naar buiten en schoon is het zwembad!

Nu is het luikje gesloten en staat er water in tot aan de rand. Echter je moet het wel héél warm hebben én een cursus bij Wim Hof met goed gevolg hebben afgelegd want het is erg, maar dan ook erg koud!!!

Wanneer je een stukje verder naar boven loopt langs het waterbassin, hebben we een heuse waterval, prachtig tussen de bomen gesitueerd en daar is het wel lekker vertoeven😎

Ook is er een bijzondere zwemgelegenheid in het nabije dorp Luneda.

Daar hebben ze in het riviertje een zwembad gemaakt en ook daar sluiten ze in de zomer de sluizen waardoor het water dat direct uit de bergen komt zorgt voor een verkoelende plek.

Maar ook hiervoor geldt: superkoud!!

  

En dan hebben we nog in het voorjaar een vroege zomer en heuse privé waterval op 

ons eigen terrein....! 

Wie het kleine niet eert.....

Maar voor nu hebben we zelf voor een oplossing gezorgd....een badkuip in de tuin!!

Wanneer je het heel rustig laat vollopen terwijl de tuinslang in het zonnetje ligt, heb je een aangenaam warm bad waar het prima in vertoeven is!

Nieuwe ramen!!!

Casa Rosa is werkelijk een prachtig huis op een ontzettend mooie locatie, maar er is geen roosje zonder doornen en dat wisten we bij dit huis vanaf het eerste ogenblik. Onder haar mooie uiterlijk is ze werkelijk volledig leeg geknaagd door de houtworm. Alle ramen vielen uit elkaar en hier en daar zakken we door de houten vloer. Het dak is nog wel vrijwel waterdicht maar ook daar willen we ook niet mee wachten...... 

Het vinden van aannemers valt niet mee en iedereen heeft het te druk. Uiteindelijk voor de ramen 3 offertes weten op te vragen en dat is maar goed ook want prijzen variëren hier enorm. Ook wij werden per offerte minder moeilijk en uiteindelijk werden we het eens bij Gomez & Gomez. 

Waar het precies aan ligt wordt hier nooit duidelijk maar op tijd komen of aan afspraken houden lukt hier nooit. Dus op dinsdag 1 augustus, 2 maanden later dan de eerste planning, kwamen de ramen eindelijk hier aan.

Het plaatsen gebeurde door 2 prima kerels, Santi uit Portugal en een jonge bink hier uit A Caniza. De muren op de derde verdieping (het roze gedeelte) moesten open gezaagd worden en de oostmuur van ons huis bleek daar maar 4 cm dik te zijn, oeps dat zou je in Nederland echt geen muur durven noemen! De zuidmuur bleek gelukkig een dubbele 'muur' van 2x4cm te zijn met een spouw ertussen en de noord- en westmuur bleken wel echte muren te zijn. Casa Rosa blijft ons verbazen :-). 

Ook de verdieping lager (tweede bouwlaag) kreeg nieuwe ramen. Dit zijn echter honderden jaren oude muren en daar houden we de nieuwe ramen op precies dezelfde plek (ook al hadden we ze het liefste iets anders geplaatst). 

Gelukkig lukte het de heren om het zaagwerk binnen 2 dagen te doen want de stofbende is enorm. Ook hier merk ik dat het fijn is om alles op schrift vast te hebben, we moeten af en toe ons best doen om de afspraken vast te houden. 

Toen de rust was wedergekeerd moesten we flink aan de gang om ons huis weer leefbaar schoon te krijgen. De afwerking, sierlijsten, komen later maar dat zal niet zo'n stofbende geven. 
Ik moest nog wel 2 raamgaten zien dicht te krijgen waar geen raam in terug komt. Vooral die oostmuur (4cm) leek mij een uitdaging. Het nauwkeurig recht op elkaar metselen van 4 cm dikke stenen heb ik echt nog niet onder de knie. Hoe die gasten dat vroeger deden is mij werkelijk een raadsel!! 

Gelukkig lag er tussen het puin nog een flink stuk muur wat het grootste deel van het raamgat zou vullen, wat bewapening aan de zijkant aangebracht en het stuk puin weer hergebruikt. Petra, een stuk geduldiger dan ik, heeft het gat verder dichtgemetseld met de 4cm steentjes. 

De oude situatie.

Het gebruiken van puin heeft nog een groot voordeel behalve dat je ook die stenen niet hoeft te kopen, hoef je nu ook minder puin af te voeren! Want behalve het kopen van bepaalde bouwmaterialen valt ook het afvoeren van puin in Spanje niet mee. Als je serieus aan het verbouwen gaat hoort dat door een aannemer te gebeuren, dus als particulier word je geacht niet meer dan een zakje puin naar de belt te brengen! Mensen dumpen dan ook meestal het puin. 

(Asbest bv mag je hier alleen laten ophalen, maar ze komen het pas ophalen vanaf 300kg. Wij hadden een stuk asbest gevonden op ons terrein maar zelfs bij de gemeente vertelden ze ons dat we daar onmogelijk vanaf konden raken, ik heb het nu ingepakt en onder een betonnen buitenvloertje gestort). 

   

Op 21 augustus werd begonnen met de afwerking, het stucen en de sierlijsten. 

Dit werd gedaan door Manuel met een nét beginnend hulpje tijdens onze eerste hittegolf hier met temperaturen tot 37 graden! 

Dit bleek meer werk dan verwacht, de jongens deden er 3 dagen over en werkten ondanks de hitte flink door. 

Maar het resultaat is geweldig, we zijn erg blij met onze nieuwe ramen!! 

Dan de rekening, bij een eerdere aankoop van ijzer bij Gomez en Gomez was de prijs ook al 

eens spontaan 50 euro verhoogd, dus we hadden alles extra goed laten noteren en driedubbel herhaald dat dit écht de uiteindelijke prijs zou zijn. "Ja natuurlijk mijnheer" ....toch bleek ook deze keer de prijs met 780euro aangepast, helaas weer niet in ons voordeel😒

 Ons oordeel, fijne en goede werkmensen maar wat een aap van een directeur 🐵

De nieuwe situatie

tussenklussen: ons dagelijks brood

Toen we hier kwamen wonen en de buuf ons vertelde om een lege zak met een euro er in aan het hek te hangen voor de bakker, nam ik mezelf voor om dit inderdaad iedere dag te gaan doen om de middenstand een beetje te steunen. 

Natuurlijk was dit brood duurder dan in het dorp maar het was helaas ook altijd een taaie baguette en die vulde voor geen meter. 

Dus toen zijn we al gauw zelf brood gaan bakken. We doen er altijd een handjevol rozijnen en walnoten bij in voor de bite en om ervoor te zorgen dat het de volgende dag ook nog lekker en niet te droog is.

Nu hebben we altijd een zelf gebakken bruinbrood in huis en een baguette van de supermarkt erbij voor de lekker.....mmmm met kaas, een tomaatje, verse basilicum en een pietsie zout...😋😋

Ons versgebakken brood op de kachel.

We hebben overigens een broodbakmachine dus dat zelfbakken is niet een keukenhoogstandje  ;-) 

Ons kerkhof

Nog iedere dag is ons eerste klusje van de dag de avisponesvallen legen. Het voelt echt als een verloren strijd, hele zwermen van die beesten hangen rond onze bijenkast. 

Ik ,Ed vind het zo sneu voor die bijen dat ik niet wil opgeven (en ikke, Petra, ook niet hoor!), maar het worden er iedere dag meer!

Onder de bijenkasten heeft Petra een landje klaargemaakt voor de grelo (lokaal koolgewas) en daar gooien we nu alle lijkjes van deze Aziatische hoornaars. Er vormt zich bijna een tapijt van kadavers op het veldje terwijl wij daar de vallen blijven legen en ikzelf met moed der wanhoop met mijn visnetje ook nog de hoornaars tussen de bijen probeer uit te vangen. 

Maarrrr.....de laatste dagen lijken er minder avispones voor de bijenkast te hangen terwijl de vallen juist veel en veel voller raken. Die beesten lijken zich in rijen op te stellen om de vallen in te mogen!

We hebben er nu ook veel meer van en alle vallen zitten veel en veel voller dan voorheen, waarom worden er dan ook niet veel meer bijen gestolen door deze rovers??  

Het is dringen in de vallen, ze zitten zo vol!!

Hmmm... hoe kan dit??? Het is bijna te luguber voor woorden als ik de mogelijke verklaring ontdek: op ons kerkhof wemelt het ook van de levende avispones en die vinden het klaarblijkelijk eenvoudiger om hun dode kameraden mee te nemen dan de levende bijen te moeten vangen voor de bijenkast.... 

Zou er dan nog hoop zijn als we ons ochtendritueel vasthouden ??

R.I.P

recept: courgettechutney - chutney de calabasín

Toen we hier kwamen wonen, kregen we van verschillende buren groente, fruit en eieren aangereikt, super attent!

Het idee dat men hier de opbrengst van eigen tuin met de (nabije, verre en iets verdere) buren deelt, maakte dat wij ons hier al heel snel welkom voelden.

Alleen groeit in alle tuinen op dezelfde tijd dezelfde groente en hangt aan de fruitbomen op dezelfde tijd hetzelfde fruit!!

Dus komt de ene buur met paprika's, dan brengt de ander er ook een stel van langs! En heeft de andere buur tomaten, dan kun je er op rekenen dat er nog wel iemand komt die je een tasje met tomaten brengt!

En zo ook met de courgettes.

In onze eigen tuin hebben we courgettes. Wij waren heel enthousiast omdat wij nu óók een keer iets aan een ander konden geven wat we zelf geproduceerd hadden.....maar beide buren lusten ze niet! En van iets verdere buren kregen wij er nog 2 joekels bij!

En wat ga je er dan mee doen? Precies...chutney van maken!

Ik heb 3 recepten uitgeprobeerd maar die van www.madelen.nl is het lekkerst 😋

CHUTNEY DE CALABASÍN

0,5 l azijn

400 g suiker

1 kg courgette in kleine stukjes

400 g gesnipperde ui

100 g rozijnen

1 kaneelstokje

0,5 tl koriander

1 tl gehakte gember

4 kruidnagels

8 gekneusde peperkorrels

Doe de azijn en de suiker in een pan en verwarm het zodat de suiker oplost.

Voeg daarna alle andere ingrediënten toe, breng het geheel aan de kook en laat ongeveer 45 minuten pruttelen.

Haal de kaneel, de peperkorrels en de kruidnagels eruit en vul de schoongemaakte potjes.

De chutney is na 6 weken op z'n lekkerst.

En met deze chutney de calabasín kon ik de buren wél blij maken!

 

recept: citroenranja - ranja de limón

In onze tuin hebben we een klein citroenboompje staan maar daar kunnen we nog niet van oogsten.

Onze oude buren daarentegen hebben een altijd leverende citroenboom. We krijgen soms tassenvol en mogen altijd vragen om meer! 🍋🍋🍋🍋🍋🍋🍋

En krijgen we ze niet van hun dan is er altijd wel een andere buur die ons de citroenen aanlevert!!

Om toch serieus mee te helpen om de citroenberg te verkleinen, ben ik op zoek gegaan naar een recept waar zo veel mogelijk citroenen voor gebruikt moeten worden.

Eén van onze fruitschalen is altijd gevuld met citroenen.

Op internet heb ik een zalig, verfrissend recept gevonden van citroenranja.

Je hebt zo'n 8 á 10 citroenen nodig voor een halve liter dus dat schiet op!

CITROENRANJA

500 ml citroensap

250 g suiker

2 el honing

1 geraspte schil van een citroen

1 snufje zout

Doe alle ingrediënten in een pan en verwarm het geheel totdat de suiker is opgelost.

Je kunt de ranja zeven voor je het in een fles schenkt maar met de vezeltjes erin is 'ie zeker zo lekker!!!

De ranja is ongeveer 2 weken houdbaar in de koelkast.

Heerlijk op een warme zomerse dag!

uitbreiding keuken

 dinsdag 15 augustus 2023

Ons boven(woon)huis is opgedeeld in allemaal kleine kamertjes niet (veel) groter dan 9 m2, het zijn er 6 in totaal. Daarnaast is er nog een aparte badkamer.

Het is allemaal nogal klein en kruiperig en wanneer de regenperiode aan gaat breken, is het toch prettig om iets ruimer te kunnen bewegen.

We hebben besloten om een logeerkamer op te offeren en zo de keuken te verruimen want op die plek hebben we de meeste behoefte aan espacio de trabajo!

Het voordeel van kleine ruimtes is dat er ook niet zoveel spullen kunnen staan dus de logeerkamer was in mum van tijd leeg😏

We zagen dat in de te slopen muur al een flinke scheur zat.

Vanuit de keuken begon Ed voorzichtig te tikken in de bovenhoek dicht bij de steunbeer aan de kant van de buitenmuur. Tik, tik......TIK, TIK.....TIK, TIK......en daar kwamen de eerste openingen naar de andere kamer toe.....steeds ff proberen in hoeverre de stenen makkelijk losraakten van het plafond....

Dit lukte tot halverwege de muur....daar was toch een serieuze baksteen die de balk van het plafond ondersteunde!

Tja...nog ff verder aan de andere kant proberen en toen moesten we toch beslissen dat de opening niet groter zou worden dan een halve muur (liever een halve muur dan een ingestort dak, toch?)

Spannend hoor, die eerste tikken!!!!!

Binnen 10 minuten was het hele muurtje eruit!

Vanuit de keuken.....

...en vanuit de voormalige logeerkamer!

De vloeren zijn niet zo best....

ook hier hebben de houtwormen hun maaltijden vandaan gehaald!

       

 

De koelkast ín de keuken!

 

  

Superblij met de nieuwe situatie! Wát een ruimte 😊

Persoonlijk (Ed) vind ik de nieuwe keuken inderdaad ook een heel prettige vooruitgang. Wat je in de keuken nodig hebt staat nu ook in de keuken (bv koelkast). Ik was hiervoor altijd meer tijd kwijt aan het zoeken van dingen tijdens het koken dan aan het koken zelf. ;-) 

tussenklussen: aanleg nieuwe border

 woensdag 16 augustus 2023

Naast onze vele grote klussen hebben we natuurlijk ook kleine klussen, massa's!!!

Zoals een stenen paal die langs een border moet komen.....

Gezamenlijk, met de kruiwagen, hebben we de zware paal verplaatst naar de plek naast de voordeur waar de plantenstrook aangelegd gaat worden.

Hij was makkelijk van de kruiwagen te kieperen en lag na een kleine inspanning al snel op de juiste plek.....

Euh, nou........ 

"Ligt 'ie daar goed Ed?"

"ja Peet, hij ligt príma!"

.........

"Ehèd? Ik vind het toch mooier als 'ie andersom ligt"

!?!?!?!? 

"Pffff...vróuwen!!!!"

 

Zeg nou zelf....😁!