woensdag 20 december 2023

uitstapje naar de zon (nov 2023)

Brrr...wat is het koud en wat kwam er een water naar beneden de laatste weken!
De schimmel zit op alle muren, de waterdruppels hangen aan het plafond en de spiegels blijven in beslagen stand.......
De badkamer muur.....
Het plafond van de badkamer.... 
  Een muur in de logeerkamer....
Ondanks onze nieuwe ramen is het huis niet warm te krijgen, we zijn echt blij als we de dag bij plus 10 binnen kunnen beginnen en de dag kunnen afsluiten met 15 graden. 
De keuken is altijd het warmst maar ook die zakte toen tot een schamele 6 graden... HELP!!
Dit gaan we nooit volhouden op deze manier tot de temperatuur hoger en de regen minder wordt!
We moesten er even tussenuit.
Een geluk dat we al een flink eind richting de zon wonen dus om warmte te zoeken in Zuid Portugal is niet zo lastig.

Onze eerste stop was bij Tijn en Suus met hun kinderen in een klein dorpje dichtbij Fafe.
Een warm welkom!
Leuk om te zien hoe zij bezig zijn om hun plekje om te toveren tot een prachtig oord. Mogelijkheden genoeg in ieder geval met hun gebouwen en hun stuk land.
Die avond hebben we een uitstapje gemaakt naar Fafe, waar kosten nog moeite waren bespaard om er een lichtrijke entourage van te maken......
Fafe in kerstsfeer.
De volgende dag vertrokken richting Lissabon waar Ed een botanische tuin wilde bezoeken. Het ging hem vooral om de teakboom maar ja, in welke van de 3 botanische tuinen die Lissabon rijk is zouden we deze kunnen vinden?
Helaas kozen we niet de juiste maar dat maakt een volgend bezoek aan Lissabon weer noodzakelijk!😜
Een Asteraceoe, de  Montanoa bipinnatifida uit Mexico.
Een margrietachtige in boomvorm.
Van daaruit zijn we richting Olhão in zuid Portugal gereden waar kennissen van Ed verbleven in een bungalow op de camping. Na een bakje koffie met een lekkere nata, hebben we de boot genomen naar een eilandje dat daar pal voor de kust ligt, Armona.
Na een korte tocht met de ferry kwamen we op een idyllische plekje aan; allemaal kleine, witte huisjes, mooie paadjes en een prachtig, schoon strand! Dit eiland voor de kust van Olhao heeft geen auto's of brommers, de fiets is de snelste die je tegen kan komen, wat heerlijk!
Daar hebben we, bij een buitentemperatuur van 18 graden een duik in de Atlantische oceaan genomen en afgetraind als we zijn hadden we het niet eens koud!!! 
Op een verlaten strand skinny dippen in zee.
Na een zonnige stranddag zijn we naar Praia da Marinha gereden (ook aan de zuidkust) en hebben daar op een lege parkeerplaats bij het strand de auto voor de nacht geparkeerd.
Omdat het 's avonds nogal vroeg donker is, lagen we ook deze avond alweer op tijd in ons neergeklapte autobed. Dit met gevolg dat we er de volgende ochtend vroeg uit waren. 
Ed heeft een lekker bakje koffie gezet en om 8.00uur begonnen we de wandeling over de Seven Hanging Valleys Trail langs de kust van Praia do Marinha tot aan de Praia do Vale de Centeanes. Een tocht van slechts 6 km heen (en dan ook hetzelfde pad weer terug) waar je toch 2 uren over wandelt.
De vroege ochtendzon bij Arcos Naturais da Praia da Marinha.
Het was een pad met prachtige rotspartijen in de meest fantastische aardse tinten. Meerdere stukken waren voor de veiligheid afgezet met houten hekken (hoogte en instortingsgevaar).
Wel jammer dat op sommige plekken de bebouwing (van vooral luxe, hele luxe villa's) tot dicht langs de trail liep.....

Een baobap in het eindpunt Vale de Centeanes.

We hebben het strand van Marinha nog bezocht want volgens de site zou deze behoren tot één van de 10 mooiste stranden van Europa.......en dat wil ik best geloven!!!
  

 

Weer bij de auto terug gekomen, bleek de parkeerplaats echt mutje vol te staan! Een heel toeristisch oord wanneer het zonnetje hoog aan de hemel staat!

Later die middag op weg richting het noorden naar ons laatste geplande bezoek voor dit uitstapje, naar Jan. 
De auto weer ergens op een zijpaadje langs de weg geparkeerd voor de nacht en de volgende ochtend weer verder op weg.
Ed kende Jan van een aantal jaren geleden toen Ed hem had geholpen met het graven van het zwembad en nu had Jan hulp nodig bij de olijvenoogst.
Er waren nog 2 dames uit Nederland die de dag ervoor waren aangekomen om te helpen plukken, Jacqueline en Wilma.
De koffie wordt gezet terwijl Petra nog lekker in bed ligt!
Olijven plukken met de hand.

Na een dag hard werken en 54 kg olijven verder, hebben we de dag afgesloten in een restaurantje in het dorp.
Het was een bijzonder gezelschap!

Na de geslaagde olijfpluk actie weer terug richting het noorden. Onderweg nog ff gauw het vergeten vest van Ed bij Tijn en Suus opgehaald en jawel, de regen weer tegemoet in noord Portugal. Maar vol frisse energie terug bij onze lieve katten🐱🐱🐱🐱


 

lengua de vaca



Pas geleden hadden we bij onze buurman Santi een zalig hapje paddenstoelen gegeten. Ze waren 
'del monte', hij had ze zelf geplukt op de berg vlak achter ons huis. 
Eergisteren kwam hij even bij ons langs met zijn zoon en vriendin (zoonlief gaat onze trap van de snelweg lassen) en Santi had een zakje paddenstoelen voor ons bij zich.
Deze soort heet 'lengua de vaca', koeientong in het Nederlands.


En paar dagen later zijn we zelf het bos ingegaan want wat Santi kan, dat kunnen wij ook😜(we hebben de paddenstoelen wel ff door hem laten controleren😄).
Het kostte wel een beetje moeite en tijd om ze te kunnen vinden want waar groeien die paddenstoelen eigenlijk, bij een boom, onder de dennennaalden.....
Maar het was de moeite waard want we hebben én lengua de vaca én cantharellen gevonden!!! En smullen maar!!
En morgen gaan we weer!!

De eerste dag dat we gingen zoeken......
en dit is de tweede dag!! 



de trapslang

 'PÉHÉHÉÉÉT......'
Als Ed zo hard schreeuwt, dan is er wel iets aan de hand.....!!!
Gisteren in de namiddag kwam de kreet bij de kelderdeur vandaan, dus ik zette het op een sprintje.........een slang...oooh,een slang wil onze kelder in kringelen!!!
Zijn tongetje haastig heen en weer....
Snel de mobiel halen voor de foto's, daarna het avispa-netje voor  het vangen.....
Het was een prachtig beest, dunnetjes maar niet minder indrukwekkend....de eerste die we hier zijn tegen gekomen, zo dicht bij het huis!!!
Het is een trapslang en dat kun je bij de jonge dieren heel goed zien want over de hele lengte van zijn lijf lijkt een ladder te lopen.
Op weg naar binnen....




De trapslang (culebra de escalera) is een niet-giftige uit de familie gladde slangen. De slang dankt de naam aan het patroon van de jonge dieren dat aan een ladder doet denken.
De tekening bestaat uit een dubbele streep aan weerszijden van de rug hebben met regelmatige verbindingsstrepen. Naarmate de slang ouder wordt vervagen deze dwarsstrepen maar de lengtestrepen op de rug blijven. De basiskleur is meestal bruingrijs tot crèmewit en de strepen meestal zwart, soms donkerbruin.
De trapslang wordt maximaal 160 centimeter lang maar voor de meeste slangen blijft dit beperkt tot ongeveer 120 cm.
Het voedsel bestaat uit kleine knaagdieren, grotere insecten en kleine vogels, de slang klimt in bomen om nesten leeg te roven. Grotere prooien worden gewurgd. De leefomgeving bestaat uit zonnige en droge plekken met veel vegetatie, maar niet in het dichte bos maar aan de bosranden. De slang kent een winterslaap maar die is korter dan de meeste andere dieren die noordelijker leven.



donderdag 14 december 2023

van geitenpaadje tot begaanbaar pad

Dat de winter nat kon worden wisten we wel. En toen we onze derde offerte hadden gekregen voor een nieuw dak, maar dat de dakdekker ons daarbij gelijk meldde dat hij vanaf 1 oktober niets kon doen tot april, lachten we een beetje schaapachtig, 'weer zo een kneusbedrijf ' dachten we nog! 
De eerste 2 weken van oktober vielen inderdaad nog mee, maar toen brak de zondvloed los! Onze leuke geitenpaadjes werden rivieren en zakten in, spoelden weg en het werd allemaal slecht begaanbaar. En de visjes hadden we gelukkig uit de vijver gered voor deze in no-time vol met zand was gestroomd!🐟🐟🐟
Ons land bestaat uit terrassen en al het opknapwerk wat we hier aan hadden verricht dreigde  teniet te worden gedaan. 
We hadden al een paar pellets met platte stenen laten brengen om, zodra het maar even kon, zo snel mogelijk de paden te verharden. 

Na 4 weken regen was het ineens droog en en zelfs de zon liet zich zien! 
Alles lag klaar, het plan en de werkzaamheden hadden we goed uitgedacht, dus op dag 1 ging daar gelijk de schop in de grond. Eerst gelijk afgraven en dan ook nog eens overal proberen de zelfde helling vast te houden, netjes met waterpas erbij. 
We maakten 4 lange dagen en de betonmolen overuren! 
Maar wat zijn we nu blij en trots op onze nieuwe straatjes!! 
De regen kwam daarna weer met bakken naar beneden maar ons straatje gaat daar nu hooguit van glimmen 😉 

Door het regenwater waren er gaten tot wel een halve meter diep in het pad geslagen.
De eerste graafwerkzaamheden.


Met passen en meten.....
Ed legde de stenen en Petra vulde de voegen.

Heel trots op het eindresultaat!

Een nieuw dak

Al anderhalf jaar zitten we te wachten op DE aannemer die ons dak komt renoveren, al zeker 6 offertes verder maar letterlijk nog geen stap v...