de bijen en de avispones

                                            dinsdag 27 juni 2023

Toen we enkele maanden geleden een bijenvolk in onze kast kregen waren we door het dolle heen! Zomaar waren ze komen aanvliegen en hadden zich er genesteld!

Eerst telden we er 5, een paar dagen later wel 8 en toen in een namiddag zwermden ze met wel 50 bij sterk voor de kast! 

Superleuk, maar wat moet je dan in hemelsnaam doen? Geen idee, werkelijk!

                    

Dan de vorige bewoner maar optrommelen en toen hij in zijn imkerpak een kijkje nam in de kast, hing er een wolk van bijen en honing aan het opgetilde dak! Spectaculair, nooit verwacht en we waren flink onder de indruk.

Nadat onze imker ons de raten honing had gegeven (mjammie), heeft van huis een paar lege ramen gehaald en geplaatst en raadde ons aan om er nog een aantal bij te hangen.

Zo'n enorme hoeveelheid bijen hadden we niet verwacht!

Honing proeven van onze eigen bijen!

Ondertussen is ons bijenvolk blijven groeien maar het aantal avispones, de Aziatische hoornaars, die komen snoepen van de honing en zo her en der een bij meenemen ook, helaas....

Met een visnetje gewapend probeert Ed het aantal bijen op peil te houden en de avispabevolking uit te roeien. Maar dat blijkt moeilijk......

De bijenbevolking wordt constant belaagd door de avispones en op de aanvliegplank zitten een heleboel bijen die de kast proberen te verdedigen.

Gisterenavond is een buurman langs geweest om samen met Ed te bekijken of de honing die tot nu verzameld was, geslingerd kon worden. Maar helaas, we hebben een gezond bijenvolk met veel broed maar de hoeveelheid honing was bedroevend.

Doordat de bijen alleen maar aan het verdedigen zijn, hebben ze weinig mogelijkheden om op zoek te gaan naar nectar en raakt de aangelegde honingvoorraad op omdat ze die zelf nodig hebben om te overleven.

Vandaag hebben we kleine stukjes vis neergelegd om de avispones af te leiden van de bijenkast zodat zij nog de bloeiende kastanjebomen kunnen bezoeken. Daarna zijn de grote hoeveelheden bloeiende bomen en struiken voorbij en kunnen ze alleen nog maar terecht bij de bloemetjes in tuinen en het gras.

Ook hebben we vloeibare lekkernij voor de avispones gemaakt waar we de vallen mee gaan vullen. Hopelijk krijgen de bijen zo weer een beetje de rust terug want het is een aangenaam en vriendelijk volk.

Ed aan het werk bij de bijenkast.

Onze stek

                                                                                                            

                                                                                                            dinsdag 13 juni 2023

Vandaag zijn we alweer 100 dagen eigenaar van dit paradijs. Na een zoektocht van 2 jaar belandden we vorig jaar november voor het eerst in de gemeente Arbo, net boven de grens met Portugal. Eigenlijk gaven we hier Spanje onze laatste kans. We hadden ook Portugal al een paar keer bezocht en qua kneuterigheid en huizen- en grondprijs won Portugal het tot dan iedere keer van Spanje, maar die taal..... Dus laten we nog een keer iets in Spanje proberen, nu het uiterste zuiden van Galicië. 

Groener dan groen was het landschap, de bevolking reuze vriendelijk en de regen ...tja dat viel eigenlijk nog mee! Hier 80km van de oceaankust valt er jaarlijks ongeveer 1000mm regen tegen ongeveer 800 in Nederland. Maar als het hier dan regent!!!  Vaak laat in de namiddag of 's nachts met enorme heftige onweersbuien. Lange volledig droge perioden zijn er niet veel, volgens een buurman had het vorig jaar een keer wel 2 weken totaal niet geregend! Dat was extreem volgens hem.

Ons Paradijs bestaat eigenlijk uit 2 (of 3) huizen. Casa Rosa is daarvan het meest bewoonbaar. We noemen Casa Rosa ook wel Rias 3. 

Rias is ons 'dorp' en bestaat uit 5 huizen.  Rias 1 is een ruïne waar ons oog eigenlijk op viel, verliefd hebben we daar al mijmerend over de mogelijkheden een uur in het gras gezeten voordat we verder wilden. Toen bleek dat het mogelijk was om deze ruïne tezamen met Casa Rosa te kopen, aldus geschiedde! 

We hebben nu dus een dubbel project, het land grenst aan elkaar en loopt steil af in terrassen met helemaal beneden een beek. Op het land staan overal fruitbomen, hoeveel precies en wat weten we nog niet eens. In ieder geval meer dan 10 appelbomen, perenbomen, kers sinaasappel, citroen, kweepeer, japanse mispel, olijf, perzik, amandel, walnoot, tamme kastanje, laurier, verschillende vijgensoorten, kiwi, chayote en diverse druivensoorten. Zelf hebben we er oa maracuja, guayaba, bergbanaan, pomelo, mandarijn, passieflora, visalis, papaja en cherimoya, bij geplant. 

Ja, jullie merken het al, hier lijkt alles te kunnen groeien en met mijn groene vingers wil ik dan ook alles proberen! Toch valt ons eerste jaar groente uit eigen tuin tegen, de grond is zuur arm en grof, regenwormen zijn heel zeldzaam! Dus caca de vaca (!!), twee flinke wagens mest zijn al de grond ingegaan. Maar veel meer is nodig. Ook moeten we een beetje uitvinden wat waar gaat groeien, onder de eikenbomen wil dat dus niet....