de parking

De toegangswegen naar ons huis (er zijn er wel 3) zijn ondanks dat ze allemaal verhard zijn stuk voor stuk een uitdaging. Wij beginnen zelf aardig te wennen aan de bochten die je met 3x steken pas kan nemen maar ons bezoek vergist zich allemaal in deze moeilijkheidsgraad :-) 

Als de gasten nu alleen maar vooruit zouden hoeven rijden, zou dat al erg veel schelen.

Door het parkeerplatform groter te maken zullen de meeste auto's daar kunnen draaien.

Maar dan moet ik een hoge, sterke muur van rotsblokken bouwen en dan daarachter opvullen met grond. Ik vind het een leuke uitdaging om die grote blokken op en in elkaar te passen, met lange ijzeren palen te verplaatsen en omhoog te wrikken. 

Peetje vind deze klus meestal ook heerlijk stoer om bij te helpen😬

Na de eerste regel stenen wordt de uitdaging nog groter, de stenen moeten dan gestapeld worden. Gelukkig heb ik mijn kettingtakel en met 2 boomstammen en een paar steunlijnen ontstaat er een ware hijskraan waarmee de rotsblokken opgetild kunnen worden. 

Het blijft altijd nog een kunst om de juiste plek voor de juiste steen te vinden en de boel stevig te stapelen. Al doende leert men en dit is natuurlijk niet mijn eerste muurtje.

Muur in aanbouw.

Trap in aanbouw.

Doordat het parkeervlak boven vergroot wordt, moet het voetpad er naar toe ook steiler, dus dat wordt nu een trap van betonblokken. Alles gebeurt een beetje tegelijk om goed te kunnen blijven zien wat nodig is en er dus niet teveel grond en stenen verzet hoeven te worden. 

Het parkeerterrein is nu zó ruim dat we op eigen erf ook kunnen draaien met de auto, nu nog leuk aankleden met wat plantenbakken en muurtjes ;-)

Ff wat stenen bij de buren halen.....

Lang leve de kettingtakel!!!

Een mega grote parking!

 

Ed trots op zijn trappetje😊

tussenklussen: caca de Vaca

De leveranciers.

Toen ik (Ed) hier voor het eerst kwam, had ik het idee dat hier zelfs een dooie stok nog wortel zou schieten, warmte en water in overvloed. Maar de grond moet ook helpen en die bleek zo zuur en arm als maar kan. Dus de hele enthousiast vol geplante groentetuin, kwarde gewoon weer in één keer weg. Jammer, want onze eigen groente verbouwen is wel één van onze eerste uitgangspunten....

De bodem hier is een soort van kwarts zandrots wat zonder moeite in zand verandert maar waar echt geen worm in te vinden is. Dus die grond gaan we verrijken met mest, abondo noemen ze dat hier. 
Mijn spaans is nog niet zo goed dus ik vroeg iedereen, "Wie weet waar ik  caca de vaca kan vinden?"  Al gauw nam iedereen hier in de vallei deze naam 'caca de vaca' over  :-)  

Uiteindelijk in Luneda een koeboer gevonden die mij de mest kon leveren, dan moesten we wel mee helpen! Met de jinping werd mijn aanhanger de stal in gereden en konden we de stallen leegscheppen.

En dan met de volle aanhanger weer terug naar Rias om te lossen.

De weg naar onze 'camping' is zo steil dat de auto met volle aanhanger gewoon onbestuurbaar achteruit de weg afgleed, ondanks dat ik alle remmen er vol op had staan. 

Nadat de aanhanger weer leeg was, kon ik pas weer wat doen. 

Zo bleef het iedere keer spannend waar ik uit kwam ;-) . 

Nu ongeveer al 5 aanhangers gehaald die we beetje bij beetje de grond inwerken.

Ps Mocht iemand deze kant op komen, graag wat extra regenwormen voor ons mee nemen 

:-)

  

de wijnkelder

Casa Rosa staat tegen een berg opgebouwd, onze voordeur zit daarom op de 3de verdieping. Als je dan langs het huis naar beneden loopt kom je langs de ingang op de 2de verdieping en uiteindelijk helemaal beneden de 1ste verdieping oftewel de wijnkelder. Deze verdieping is de kleinste omdat de berg schuin loopt. De wijnkelder heeft geen ramen en de muren zijn ruim een meter dik van natuursteen, dus het maken van ramen is ook niet eenvoudig. 

Wijn ga ik echt niet zelf maken, teveel werk, dus we hebben besloten om van de wijnkelder een technische ruimte en voorraadkamer van te maken. 

De ingang van de wijnkelder.

Op de knieën aan het werk!

Door de vloer verder uit te graven en een betonvloer te storten hebben we stahoogte gekregen en hebben we de stabiliteit van de muren op orde gehouden. 

De wijnkelder op weg om het kloppende hart van ons huis te worden.