van geitenpaadje tot begaanbaar pad

Dat de winter nat kon worden wisten we wel. En toen we onze derde offerte hadden gekregen voor een nieuw dak, maar dat de dakdekker ons daarbij gelijk meldde dat hij vanaf 1 oktober niets kon doen tot april, lachten we een beetje schaapachtig, 'weer zo een kneusbedrijf ' dachten we nog! 

De eerste 2 weken van oktober vielen inderdaad nog mee, maar toen brak de zondvloed los! Onze leuke geitenpaadjes werden rivieren en zakten in, spoelden weg en het werd allemaal slecht begaanbaar. En de visjes hadden we gelukkig uit de vijver gered voor deze in no-time vol met zand was gestroomd!🐟🐟🐟

Ons land bestaat uit terrassen en al het opknapwerk wat we hier aan hadden verricht dreigde  teniet te worden gedaan. 

We hadden al een paar pellets met platte stenen laten brengen om, zodra het maar even kon, zo snel mogelijk de paden te verharden. 

Na 4 weken regen was het ineens droog en en zelfs de zon liet zich zien! 

Alles lag klaar, het plan en de werkzaamheden hadden we goed uitgedacht, dus op dag 1 ging daar gelijk de schop in de grond. Eerst gelijk afgraven en dan ook nog eens overal proberen de zelfde helling vast te houden, netjes met waterpas erbij. 

We maakten 4 lange dagen en de betonmolen overuren! 

Maar wat zijn we nu blij en trots op onze nieuwe straatjes!! 

De regen kwam daarna weer met bakken naar beneden maar ons straatje gaat daar nu hooguit van glimmen 😉 

Door het regenwater waren er gaten tot wel een halve meter diep in het pad geslagen.

De eerste graafwerkzaamheden.

Met passen en meten.....

Ed legde de stenen en Petra vulde de voegen.

Heel trots op het eindresultaat!